Hoofdtekst
I. Hoe belangrijk zijn de attributen voor je? Zijn ze een middel om te ervaren of zijn ze als attribuut belangrijk?
R. Ja, dat is wat veranderd. In het begin was ik ontzettend op attributen. Ik houd gewoon van spulletjes. En dus ik heb in het begin heel veel gekocht. Veel geld aan uitgegeven. Dat is ook niet weg, dat is er natuurlijk allemaal nog. Maar het was wel belangrijker. Het was ook wel zo dat het allemaal heel makkelijk kwam, net als de boeken. Het was gewoon; als ik bedacht dat ik iets nodig had, dan had ik het de volgende dag. Dus het was wel belangrijk. En ik denk ook wel dat het belangrijk is, anders was het niet zo op die manier tot me gekomen. Maar ik heb nu... Maar ik vind nu dat je eigenlijk niets nodig hebt. Ik bedoel; je hebt niets nodig voor een ritueel. De elementen die zijn gewoon om je heen. Daar heb je niet iets tastbaars voor nodig, dus ik kan gewoon in principe een ritueel doen zonder enige attributen. Een cirkel kan je trekken met je vinger. Je kan ook zelfs zeggen dat je gaat zitten en dat je hem om je heen visualiseert, dan is ie er ook. Ik kan natuurlijk drie keer met m'n zwaard rondlopen, dan is er ook een cirkel. Dat is ook wel belangrijk en zeker met een groep ofzo. Dat ben je ook wel gewend natuurlijk. Want ik kan natuurlijk wel makkelijk zeggen: ja, spullen zijn niet zo belangrijk, maar die zìjn er natuurlijk. Maar als ik alleen werk dan doe ik het vaak simpeler. Als ik buiten werk houd ik ervan heel simpel te werken, dan houd ik helemaal niet van een boel toestanden. Dus het zijn twee antwoorden eigenlijk; ja en nee.
I. In het begin was het belangrijker?
R. Ja, was het belangrijker, maar die spullen die zijn er nog en die gebruik ik ook. Dat is niet ineens dat ik ze niet... Ik bedoel; m'n zwaard is best belangrijk voor me. M'n athame is heel erg belangrijk voor me. Maar ik kàn ook zonder.
R. Ja, dat is wat veranderd. In het begin was ik ontzettend op attributen. Ik houd gewoon van spulletjes. En dus ik heb in het begin heel veel gekocht. Veel geld aan uitgegeven. Dat is ook niet weg, dat is er natuurlijk allemaal nog. Maar het was wel belangrijker. Het was ook wel zo dat het allemaal heel makkelijk kwam, net als de boeken. Het was gewoon; als ik bedacht dat ik iets nodig had, dan had ik het de volgende dag. Dus het was wel belangrijk. En ik denk ook wel dat het belangrijk is, anders was het niet zo op die manier tot me gekomen. Maar ik heb nu... Maar ik vind nu dat je eigenlijk niets nodig hebt. Ik bedoel; je hebt niets nodig voor een ritueel. De elementen die zijn gewoon om je heen. Daar heb je niet iets tastbaars voor nodig, dus ik kan gewoon in principe een ritueel doen zonder enige attributen. Een cirkel kan je trekken met je vinger. Je kan ook zelfs zeggen dat je gaat zitten en dat je hem om je heen visualiseert, dan is ie er ook. Ik kan natuurlijk drie keer met m'n zwaard rondlopen, dan is er ook een cirkel. Dat is ook wel belangrijk en zeker met een groep ofzo. Dat ben je ook wel gewend natuurlijk. Want ik kan natuurlijk wel makkelijk zeggen: ja, spullen zijn niet zo belangrijk, maar die zìjn er natuurlijk. Maar als ik alleen werk dan doe ik het vaak simpeler. Als ik buiten werk houd ik ervan heel simpel te werken, dan houd ik helemaal niet van een boel toestanden. Dus het zijn twee antwoorden eigenlijk; ja en nee.
I. In het begin was het belangrijker?
R. Ja, was het belangrijker, maar die spullen die zijn er nog en die gebruik ik ook. Dat is niet ineens dat ik ze niet... Ik bedoel; m'n zwaard is best belangrijk voor me. M'n athame is heel erg belangrijk voor me. Maar ik kàn ook zonder.
Beschrijving
Een vrouw vertelt over de waarde die haar attributen voor haar hebben.
Bron
Bandopname: privé bezit Rachèl Gerrits
Commentaar
mei 1997
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21