LCUMP0193_0194_14548 - Variant van (208) (Kemmel)

Ik h’en nog betoverd gewist. Echt woar! Da was in Kemmel wo da’k geboren wierden. Mien moeder riep entwien om t’helpen mo ze wist zie nu ook nie wien dat da wuvetje eigentlik was. In ’t begin woarek (was ik) gezoend moar achter drie doagen begost’ik olten mo te schremen osse mien no de voete (voute) droegen. De paster’s mied - miender weunden nevenst de paster - ha gezeid tegen mien moeder: mo je go gie ’n deirlik (ellendig) kientje he’n. E deirlik kientje, mor alli nu, zei mien moeder, werom(waarom)? Je moeje met gewied woater laten besproen, zei ‘te meid. Mor oendertussen wierde’k ik olten mo moagerder en moagerder. Ze riepen de paster en den de’en zegende mien en lei ’n poasnoagel oender de zulle (dorpel). Ja zeiten, ze zal nu nie mi binn’kunn’komm’n. Sedert tonnen woare ‘k ik were beter. Me’n moeder ha (was) biena in acht doagen nie ut heur kleeren gewist, zo slicht (ziek) woare ‘k ik.

SINSAG 0580 - Andere Hexenkünste    SINSAG 0580 - Andere Hexenkünste   

Een moeder die een klein kindje had, nam een meid in dienst om te helpen met het werk. Enkele dagen nadat de meid in dienst was getreden, huilde het kind de hele tijd. Omdat het kind bovendien steeds magerder en magerder werd, raadde de meid van de pastoor de moeder aan om het kind te laten besprenkelen met wijwater. De pastoor gaf de moeder ook een paasnagel om onder de dorpel te leggen. Acht dagen later was het kind genezen.

L. Cumps, Leuven, 1965

2.1 Heksen

west-vlaams (z van brugge)

212

memoraat

Sint-Andries    Sint-Andries