Hoofdtekst
’t Woaren twi gezusters, mien moeder en mien tante. D’ene wilde nie ip ’t hof kommen omdat do spokte, d’andere bleef. M’n oeders giengen no d’Heie gon weunen, mo wiender giengen no tante. Ip dat hof moest de groatmeester de pèèrden uut ’t gras hoalen. ’t Was dor ’n stenen poorte. Je peisde oltied: "Zo’n groat pèèrd, hoe got da deur die poorte kunnen”? Mor os ’t an die poorte kwam was ’t liek ’n geweun pèèrd.
Onderwerp
SINSAG 0361 - Spuktier, das immer grösser wird, erschreckt Mann.
  
Beschrijving
Twee zussen woonden op een boerderij waar het spookte. De ene zus durfde niet op de boerderij van haar ouders te blijven wonen, maar de andere vond dat geen probleem. Toen men op die boerderij de paarden naar de stal moest brengen, stond er één paard in de weide, dat ongewoon groot was. Zodra men bij de stenen poort kwam, werd het paard even klein als de andere paarden, zodat het moeiteloos onder de poort door kon lopen.
Bron
C. Dewaele, Leuven, 1967
Commentaar
1.4 Luchtgeesten
west-vlaams (oostkust)
177
Moeder en tante van de informant
fabulaat
Naam Locatie in Tekst
Vlissegem