Hoofdtekst
U (als) ‘k ik mè me moat weggieng, kwaam me wieder in ’t deuregoan oltied e wuuf tegen met e kapmaantel aan, zoender oanzichte. In ’t werekeren e wit vintje mè kloefen (klompen) an die piepten. ‘k Woaren ik do nie benauwd van, ‘k woaren van nietent benauwd! ‘k Kwaam ik dor e kir allene verbie. ‘k Zagen ik da vintje, en ameki, ‘k kregen ik dor zulke weerlicht (lichtflits) in m’n ogen, da’k der stakestief (stokstijf) van stoen(den). ‘k Begosten ik zo stief (erg) te zweten en ’t vroor pertangs (nochtans). ‘k Gieng nor huus, drie dagen èt da gedeurd. De paster zei dat de kwoan haand was dat ip me laag.
Beschrijving
Twee mannen die samen op stap gingen, kwamen vaak een vrouw tegen, die een kapmantel droeg en die geen gezicht had. Op de terugweg kwamen de mannen een wit ventje met piepende klompen tegen. Toen één van de mannen dat ventje een keer alleen tegenkwam, kreeg hij een lichtflits in zijn ogen, waardoor hij stokstijf stond en begon te zweten, hoewel het vroor. Drie dagen lang heeft de man daar nog last van gehad. De pastoor zei dat de man door de kwade hand was geraakt.
Bron
M.-R. Nijsters, Leuven, 1969
Commentaar
2.1 Heksen
west-vlaams (nw van houtland)
34.1
memoraat
Naam Locatie in Tekst
Gistel 
Gistel 