NCORE0735_0741_23181
Een sage (mondeling), 1977
Onderwerp
SINSAG 0580 - Andere Hexenkünste 
SINSAG 0580 - Andere Hexenkünste 
Beschrijving
Een moeder die een kind van drie maanden had, kreeg wekelijks bezoek van iemand die met wol en veters kwam leuren. Iedere week kocht de moeder wel iets van de leurster, hoewel de mensen haar al vaak voor die vrouw hadden gewaarschuwd. Op zekere dag kocht de moeder van de leurster een kapje voor haar kindje. De moeder kon geen gepast geld geven en de leurster kon niet weergeven. Daarop sprak deze laatste: "Dat is niet erg, ik kom hier toch iedere week". De moeder wilde liever betalen, maar omdat de leurster niet kon weergeven, moest ze wachten tot de volgende week. De volgende dag ging de moeder met haar kindje bij haar moeder op bezoek. Het kindje had het nieuwe kapje nog maar net op zijn hoofd of het kreeg stuipen. De vrouw raakte in paniek en bleef thuis. Nadat ze het kapje had uitgetrokken, werd het kind weer rustig. Die avond begon het kindje te huilen alsof het ergens pijn had. Het huilen hield vele dagen, weken en zelfs maanden aan. De vrouw was al met het kind naar de dokter geweest, maar die kon niet helpen. Men geloofde uiteindelijk dat het kind door de kwade hand was geraakt. Toen het kind al erg was vermagerd, ging de moeder naar de paters op het begijnhof van Laken. "Oei mevrouw, daar is niets meer aan te doen", zeiden de paters. Daarop ging de moeder naar de paters van Dendermonde. Daar sprak een geestelijke: "Neen, dat is al te ver gevorderd. Dat wordt een engeltje voor de hemel". De vrouw was ten einde raad tot ze van iemand de raad kreeg om naar een pater in Zemst-Laar te gaan. Hoewel ook die pater geen hoop had, smeekte de moeder hem het kind toch een keer te overlezen. De pater begon te bidden tot hij helemaal bezweet was. De moeder moest tegelijkertijd ook bidden. Op haar weg naar huis moest de vrouw blijven bidden tot ze de deur achter zich had gesloten. Wanneer ze ergens de roep van een vogel zou horen, mocht ze niet omkijken. Toen de moeder thuiskwam, sliep het kindje. Het kind heeft twee opeenvolgende dagen en nachten geslapen, zodat men dacht dat het dood was. Daarna heeft men het kind voorzichtig eten gegeven. Na zes maanden was het genezen. Het kind groeide op tot een flinke man die 78 jaar is geworden.
De moeder was ervan overtuigd dat de leurster een toveres was.
Bron
N. Coremans, Leuven, 1977