RCALL0189_0189_13472 - Duivels komen samen in café X te Pittem

Mien voader kende een vromins roend de Brugsche boane. Ze weunde in café “’t Zwientje”. Hij zag geerne dat meiske van doa. Je kwam ne keer die moeder tegen. Ze gienk zere, ’t was precies ne vlinder. “Woa goa je zo rap noa toe” vroeg ne. Ze sprak niet en was ol weg. Ip zekeren keer was er doa in de koamer veel leven, precies van nen helen hoop vrouwvolk, mo mien voader had er tevoren niemand zien binnengoan. Ze ha ne keer gezeid: “Oe’k kik de duvelkes geen eten geve, gift ze niemand eten”. De minsen zeien wok dat het een duvelinne was. Plots riep den boas die dat leven ne meer koste (kon) verdroagen: “Gie smerige duvelinne, is ’t biekans gedoan”. En ’t was gedoan. Mien voader zag toch dat meiske van doa geerne. Da wuf sprak een roare toale. Oet den boas ’s nuchtens ipstond was ne ol zien hoar kwiet. ’t Lag nevens hem in bedde.

Een man was verliefd op de dochter van een cafébazin. Toen de man tijdens een wandeling de cafébazin was tegengekomen, viel het hem op dat de vrouw ongelooflijk snel kon stappen. De mensen geloofden dat die vrouw een duivelin was. Op een dag was in het café veel lawaai van vrouwenstemmen te horen, hoewel men er niemand had zien binnengaan. De cafébazin had gezegd: "Als ik de duiveltjes geen eten geef, dan geeft niemand ze eten!" Toen de cafébaas de hele toestand niet meer aankon, had hij tot zijn vrouw gesproken met de woorden: "Jij smerige duivelin, is het nu bijna gedaan!" Toen de cafébaas 's ochtends wakker werd, was al zijn haar uitgevallen.

R. Callens, Leuven, 1968

3.1 Duivels

west-vlaams (tielt en izegem)

423

Vader van de informant

fabulaat

Pittem    Pittem