CDEWA0231_0232_16130 - X weet dat kindje gestorven is

‘k Gon nog e ki ’n twa vertellen dat in Blankenberge gebeurd is. Mien schoanma, z’had ’n kiennetje. Ze gieng ’t er mee ip heurn oarm (arm) en ze komt ’n zekere vrouwe, Philomène, tegen. "Wel, wel schoan kiennetje”, zei ze. Da kiend wierd ziek. Da was den kwoân hand. ’t Stierf ’s nachts zoender dat er iemand bie was. Mien schoanma had da juuste gezien ’s nuchtens vroeg. En die Philomène zei tegen mien schoanma: "Wel, Louise, j’n kiendje is azo vannacht gestorven”? ’t Had da dus nog niemand gezien of g’hoard en Philomène wist da. Da was wel omdat ze zie intiem was met de geesten.

Een moeder uit Blankenberge ging wandelen met haar kindje op haar arm. Onderweg kwam de moeder een vrouw tegen, die zei: "Wat een mooi kindje". Een tijdje later werd het kindje ziek door toedoen van de kwade hand. Het kindje stierf 's nachts terwijl het helemaal alleen was. Hoewel de moeder nog aan niemand had verteld wat er was gebeurd, kreeg ze de volgende ochtend bezoek van diezelfde vrouw, die sprak: "Is je kindje vannacht gestorven?" Die vrouw had contact met geesten.

C. Dewaele, Leuven, 1967

2.1 Heksen

west-vlaams (oostkust)

331

fabulaat

Blankenberge    Blankenberge   

Blankenberge    Blankenberge