APRIN0156_0156_8914 - Variant

Dat was een vrommes en dat had gene goeie naam; dat was geen goei. Die had drie wichter gehad en die was niet getrouwd en die bracht op ne keer die wichter naar thuis en ze zei dat ze ze ’s avonds halen kwam. Maar ze kwam ze niet halen en toen was het half twaalf en toen gingen mijn zuster en ik die wichter terugdoen. En de moeder van dat vrommes die was thuis en dat was ook een heks en daar lag was te bleken op het gras en ze zei: "Ga maar over de was; dat moet toch opnieuw gewassen worden." Maar wij deden dat niet en toen we buiten waren, was mijn zuster helemaal de kluts kwijt. Die trok altijd maar op Hasselt af. Ik zei toen: "Hier steken de tuierstaken, we zijn in ons veld." Maar mijn zuster was nog niet bij het hare. Toen gingen we door ons veld en toen kwamen we aan een boske en toen hoorden we daar den hond van Teeuws blaffen en toen bekant ze zich. Dat was die heks geweest en we waren expres al niet over de was gegaan.

SINSAG 0540 - Hexe führt irre    SINSAG 0540 - Hexe führt irre   

Een ongetrouwde vrouw met drie kinderen werd ervan verdacht een heks te zijn. Op een dag had de heks haar kinderen bij iemand gelaten en gezegd: "Ik kom de kinderen straks halen". Omdat de heks maar niet kwam, besloot de vrouw de kinderen zelf naar hun moeder te brengen. Bij het huis waar de moeder van de heks woonde, lag de was te bleken. "Loop maar over de was, want alles moet toch opnieuw gewassen worden", zei de moeder van de heks. De vrouw nam echter het zekere voor het onzekere en liep om de was heen. Op de terugweg raakte de vrouw verdwaald.

A. Princen, Leuven, 1965

2.1 Heksen

limburgs (tussen hasselt en beringen)

370

fabulaat

Zolder    Zolder