Hoofdtekst
Da was e vromêns, da was e groot vromêns en ze liep zie ossan mid e mandje mê gerrenoazen - e pientje voer e klütje - da was eur brood. En ze zein doa tegen toveresse, Miete de toveresse zein ze tegen eur. En ze kwaam zie vele bie üs. M’ielden wieder ton stammenee ier bie de dienk ee. En ze krèèg zie thee van d’otels en ze droogde zie dadde en ze gaaf da ton an de visschers voer e bitje vis. En ten dost ta niemand loaten omdaan ze zein dat da e toveresse was. Mo da was e mêns med e witte tütte die toch zo lèlik was, die sprüten en ollegoare ade. Wan on’k e joengen woaren ‘k was benauwd van eur, ‘ke steken ’t nie weg ewo. En ze kwaamd’ekir an mien voader ee, azo ee en mien voader leid z’n and op eur hoofd. Weet je wat tatten wilde zeggen ewo? Je go me ton gin kwoad mi kunnen doen.
Beschrijving
In Oostende woonde een toveres die altijd rondliep met een mandje vol garnalen. Het was een lelijke vrouw die een hoedje droeg en sproeten had. De vrouw vroeg vaak vis aan de vissers, in ruil waarvoor ze hen wat thee gaf. Omdat iedereen bang was voor de toveres, durfde niemand haar iets te weigeren. Een man die bang was door de vrouw betoverd te zullen worden, legde veiligheidshalve zijn hand op haar hoofd.
Bron
A. Cornelis, Gent, 1958
Commentaar
2.1 Heksen
west-vlaams (kust)
38
fabulaat
Naam Locatie in Tekst
Oostende   
Plaats van Handelen
Oostende