KERAR0093_0093_16433 - De eeuwige jager

Als we ’s avonds buiten keken, als ’t schone maneklaar was en als de sterren schonken (schenen), moeder zei altemets: "Ik heb nog horen de jager in de lucht die verwenst was” en je riep altijd achter zijn hond: "Theo gauw, Theo gauw”. Moeder zei dat ze dat gehoord had.

Wanneer men 's avonds bij maneschijn naar buiten keek, kon men de verwenste jager in de lucht oren roepen: "Theo gauw, theo gauw!"

K. Erard, Leuven, 1966

1.4 Luchtgeesten

west-vlaams (ieper)

7

fabulaat

Dikkebus    Dikkebus