Hoofdtekst
Wieske Uvelbeke was ziek in heur bedde en der was altijd ’n vrouwmens, ’n mete van de gebuurs zou ‘k zeggen, die heur kwam bezoeken.Op zekere dag was Wieske heur’ne ring kwijt. En heur’ne vent zei: "Dat is toch raar dat ge uw’ne ring kwijt zijt en dat ge zo lange ziek blijft; ‘k heb der ’n slecht gedacht van; ‘k ga ‘ne keer naar Bouckaert van Waregem gaan." En hij ging naar Bouckaert. Zegt ie: "Menere, wat zou dat zijn? De vrouwe is al zo lange ziek en ze is heur’ne ring kwijt en der komt daar altijd ’n vrouwe van ’t gebuurte naar heur kijken. En ‘k heb der lijk ’n slecht gedacht van…" – "Ewel", zegt Bouckaert, "ge moet voor dat metsje de deure toe doen, ze mag niet meer komen."En ’s anderdaags, als dat metsje kwam, toonde Uvelbeke de deure! En dat metsje smeet entwa weg en hij wiste niet wat dat dat was, ’t was lijk ’n zwart ei. En Uvelbeke droeg dat ei naar Bouckaert en Bouckaert zei: "Dat is ’n ei, en was dat blijven liggen op den turf, ’t zou grim geweest zijn."En op dezelfde plekke van dat ei hebben ze de ring were gevonden.
Onderwerp
SINSAG 0580 - Andere Hexenkünste   
Beschrijving
Een zieke vrouw kreeg haast iedere dag bezoek van een buurvrouw. Op een dag stelde de zieke vrouw vast dat ze haar ring kwijt was. Omdat haar man de hele zaak nogal vreemd vond, ging hij naar een genezer in Waregem. De genezer gaf de man de raad om de buurvrouw niet meer binnen te laten. Toen de buurvrouw de volgende dag op bezoek wilde komen, sloeg de man de deur dicht. Daarop gooide de buurvrouw iets weg, dat op een zwart ei leek. Op de plaats waar dat ei viel, heeft men de verloren ring gevonden.
Bron
F. Van Houdenhove, Leuven, 1967
Commentaar
2.1 Heksen
west-vlaams (tussen schelde en leie)
402
fabulaat
Naam Locatie in Tekst
Tiegem   
Plaats van Handelen
Waregem