Hoofdtekst
MvD: "Ken jij ook zo'n verhaal?"
MB: "Ja, mijn moeder d'r... Ja, m'n moeder z'n moeder, die haar man is op vroege leeftijd overleden. En het was in een keer zo: toen was het een paar maanden later, toen 'ie werd begraven, toen zag ze telkens m'n opa op een stoel zitten. Heel gek was dat. Op een gegeven moment... Ja, ik had een rieten stoel op mijn kamer staan, en elke nacht hoorde ik die stoel kraken. Toen zei ik het tegen mijn moeder. Toen zegt m'n moeder zo van: 'Ja, dat is opa.' Ik zeg van: 'Dat kan niet', weet je wel? Maar m'n moeder die geloofde d'r dus wel in."
TM: "Vond je dat zelf niet eng, dat idee?"
MB: "Ja, elke nacht kwam ik gewoon bij mijn ouders in bed. Ik durfde gewoon niet meer op m'n kamer op een gegeven moment. Toen hebben we de stoel weggedaan."
TM: "Ja, een goeie oplossing, ja."
(Verteld op 9 februari 2000 in Dienstencentrum West te Lombok)
MB: "Ja, mijn moeder d'r... Ja, m'n moeder z'n moeder, die haar man is op vroege leeftijd overleden. En het was in een keer zo: toen was het een paar maanden later, toen 'ie werd begraven, toen zag ze telkens m'n opa op een stoel zitten. Heel gek was dat. Op een gegeven moment... Ja, ik had een rieten stoel op mijn kamer staan, en elke nacht hoorde ik die stoel kraken. Toen zei ik het tegen mijn moeder. Toen zegt m'n moeder zo van: 'Ja, dat is opa.' Ik zeg van: 'Dat kan niet', weet je wel? Maar m'n moeder die geloofde d'r dus wel in."
TM: "Vond je dat zelf niet eng, dat idee?"
MB: "Ja, elke nacht kwam ik gewoon bij mijn ouders in bed. Ik durfde gewoon niet meer op m'n kamer op een gegeven moment. Toen hebben we de stoel weggedaan."
TM: "Ja, een goeie oplossing, ja."
(Verteld op 9 februari 2000 in Dienstencentrum West te Lombok)
Beschrijving
Een rieten stoel in de kamer van een meisje kraakt omdat de overleden opa erin plaats neemt. Het meisje durft niet meer op haar kamer te slapen, totdat de rieten stoel wordt weggedaan.
Bron
bandopname in Dienstencentrum West (band archief MI)
Commentaar
9 februari 2000
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21