Hoofdtekst
‘k Gon e ki ’n twa vertellen da’k van voadef in Lesseweg g’hoard èn. ’t Was e ki ’n Duutschen Schaper en je vroeg an ’n joenk meistje ’n hoartje (haartje) uut heur hoofd. Mo ze was ook zo dom en zo dwoas nie en ze gaf ’n hoartje uut ’n melkzeefde (melkzeef) an de Schaper. Ze was zo slim want ze kost meer dan brood eten. Heel den dag èt die melkzeefde achter hem gerutteld. Mor had ze moeten ’n hoartje van heur geven, gieng ze zie achter hem moeten lopen.
Beschrijving
Een Duitse schaper vroeg aan een jong meisje een stukje haar. Het meisje was echter niet dom en gaf een stukje haar uit een melkzeef. De hele dag werd de schaapherder door die melkzeef gevolgd. Als het meisje een stukje van haar eigen haar zou hebben gegeven, zou ze zelf de hele dag achter de schaapherder hebben moeten lopen.
Bron
C. Dewaele, Leuven, 1967
Commentaar
2.2 Tovenaars
west-vlaams (oostkust)
479
fabulaat
Naam Overig in Tekst
Duitse schaper   
Naam Locatie in Tekst
Stalhille