Hoofdtekst
Ja in den tied van mien voader se moeder, en ‘k sien ik nu a zeven en vèèrtig joar, zo oe oed gieng ta nu a nie zien. Mie voader se moeder ê toa dikkelsten van verteld, omme wiender klèène woaren. Ewê ze weunden zieder ton van voren ier op ’t Sas. Ja da was ton aal azo nie glik nu. En ze dein zieder in de mussels ee. Ze giengen zieder achter mussels ee. En da was ton aal de tied van ’t stadswoater, de mênschen mosten ton achter woater goan no grachten. Ze kosten der nie bie, ’t lagen doa lange pêerden, ze koten nog weg nog were mid under seulen, daan ze mosten e hèèle toer pakken. Oanze ton an de deure kwamen ze kosten ton nie binnen, ze mosten ton nog ’n oalf eure wachten. Oan ze ton thüs kwamen tegen den avond, o ’t azo begost doenker te worden, ’t zaat ton e spook oender de trap, ze kosten ton in under keuken nie. Zeg ta nu mor eki, dan die mênschen mosten were kèèren, ze kieken euder ogen üt ee?
Beschrijving
Wanneer de mensen uit het Sas van Oostende 's avonds thuiskwamen, konden ze vaak niet binnen omdat de waternekker in de gedaante van een paard onder de trap zat.
Bron
A. Cornelis, Gent, 1958
Commentaar
1.1 Watergeesten
west-vlaams (kust)
121
Grootmoeder van de informant
fabulaat
Naam Locatie in Tekst
Oostende   
Plaats van Handelen
Oostende   
Sas (Oostende)