JVENK0350_0351_10586 - Tovenaar worden

Vuer e touverbeukske te bemachtige moosdeste väöl penitentie doen. Die kregen ’n iêste, dao mooste ze alles oet doon. Dan ’n twiede enz. totdat het allemaol aaf waas. Dan kraegste het richtig beekske, maa dao kos enen angere niks mèt, maa waal dich. Ze meusjte bevuerbeeld mèt de veet (voeten) in ieskaud water gaon staon dat het vroêr dat het vrekden en ich weit neet wie lang. En boete naaks gaon staon en alles, penetentie… al waat lielik waas. En mèt den duvel omgaon, van de gelouf aafgaon, neet mier geleive. Die hauwen allemaol e slech gelouf. En es ze det allemaol doorguon hauwe dan krege ze het richtige beekske gesteerd. In Mestreech zaat zoe ’n bende.

Om een echt toverboekje te krijgen, moest men allerlei proeven doorstaan. Eerst kreeg men een eerste toverboekje. Alle kunsten die erin beschreven stonden, moest men uitvoeren. Daarna kreeg men een tweede boekje en vervolgens een derde, waarmee niemand anders iets kon doen. Wie tovenaar wilde worden, moest bijvoorbeeld de godsdienst afzweren, met de duivel omgaan, naakt buiten gaan staan en lange tijd met zijn voeten in ijskoud water gaan staan. In Maastricht woonde een bende tovenaars.

J. Venken, Leuven, 1968

2.2 Tovenaars

limburgs (maasvallei)

435

fabulaat

Rotem    Rotem   

Maastricht    Maastricht