Hoofdtekst
Stientje Boogaard, die in ’t pekstratje in Blankenberge weunt, was ’n lang wuuf met pek zwart hoar en krullen. De menschen schuwden heur. O z’in ’n huus kwam, deên die menschen de paster kommen om te belezen. Heur dochter was ook azo. Stiene Vermeire was ook zonne posteur (zo’n figuur). Ze lieten heur nie bie de pasgeboren kienders. Da kwam voral deur heur posteur, da ze zo’n benauwd hadden van heur.
Beschrijving
In Blankenberge woonde een grote vrouw met gitzwarte krullende haren. De mensen waren bang voor haar. Wanneer die vrouw bij iemand op bezoek was geweest, lieten de mensen de pastoor komen om hun huis te laten overlezen. In Blankenberge woonde nog zo'n vrouw die men nooit in de buurt van pasgeboren kinderen liet komen.
Bron
C. Dewaele, Leuven, 1967
Commentaar
2.1 Heksen
west-vlaams (oostkust)
257
fabulaat
Naam Locatie in Tekst
Westkapelle   
Plaats van Handelen
Blankenberge