Hoofdtekst
Peter zei altied dat ie van de mare bereen wierd, ’t wilde da niemand geloven. “Ewel” zei Peter tegen Rissar uut ’t geburte “Slapt gie mor ’n kè bie mien, je go ze gie wel zien.” “Z’is daar” zei ’t ie, mo Rissar zag niet, mor al de duuven vlogen ip in ’t duuvekot en ze kwam zie langst daar no binnen en ze goengk ton langst dezelfste weg were no buuten.
Onderwerp
SINSAG 0291 - Mensch von Mahr beritten   
Beschrijving
Een man die zei dat hij door de maar werd bereden, werd door niemand geloofd. De andere mensen konden de maar immers niet zien. De duiven vlogen dan wel onrustig rond in het duivenhok.
Bron
M. Vander Cruysse, Leuven, 1965
Commentaar
1.5 Plaaggeesten
west-vlaams (n van brugge)
153
fabulaat
Naam Locatie in Tekst
Dudzele