Hoofdtekst
In Jabbeke was ’t er ’n vromens, de Vojinne. Ze noemden heur azo omdat heur vint oltied z’n klakke (pet) droeg toe da ’t karton van z’n klippe (klep) of voaie kapot was. Die vint heetten ze: "Vooie Marin” en z’n vrouwe was de "Vojinne”. De vojinne was ’n deugniete. Ze kost tutteren en toveren, bv. o je commericie met under deed, woar j’oltied gewassen (gefopt).
’t Was odr ’n weg wo dat de vojinne weunde en ’s avends in de wienter durfde d’er do noait niemand verbie goan. ’t Stoenden do troenken met lange takken en os je passeerde kreeg j’n plak van de takken… en da was ton de schuld van de vojinne.
’t Was odr ’n weg wo dat de vojinne weunde en ’s avends in de wienter durfde d’er do noait niemand verbie goan. ’t Stoenden do troenken met lange takken en os je passeerde kreeg j’n plak van de takken… en da was ton de schuld van de vojinne.
Onderwerp
SINSAG 0580 - Andere Hexenkünste   
Beschrijving
In Jabbeke woonde een vrouw die kon toveren. Wie met die vrouw zaken deed, moest achteraf altijd vaststellen dat hij belazerd was. Niemand durfde 's avonds voorbij het huis van de heks te lopen omdat de bomen die langs de weg stonden, met hun takken tegen de voorbijgangers sloegen.
Bron
C. Dewaele, Leuven, 1967
Commentaar
2.1 Heksen
west-vlaams (oostkust)
312
fabulaat
Naam Locatie in Tekst
Stalhille   
Plaats van Handelen
Jabbeke