CDEWA0393_0394_16392 - Contaminatie van verschillende sagenmotieven

Ip ’n nacht roend ten twoalven, wat hoarde kik ol mo sokke (altijd maar zulk) gedomsch geruchte. De wiendmeulen vo groan en kaf te scheên droaideg. ‘k Giengen gon kieken. Ok in de scheure kwamen, ’t was dor ol muzetjesstille. ‘k Gon kieken achter ’t koestal. ‘k Kwamen ’n hoend tegen met ’n keten an de mesthoap, die vul stoend met woater. Dien hoend versperde de weg. ‘k Wilden werekeren. ‘k Kosten nie. ‘k Giengen deur ’t woater, toet an den anderen kant… dien hoend was do were. ‘k Wilden de deure van ’t zolder opendoen. ‘k Kosten nie. ‘k En dor ’n eure gestoan. Ip den deur gieng het toch. En no boven. De moane scheen azo schoane kloar en ’t was ’n gloazen panne boven m’n bedde. Deur de schien (schijn) van de moane zag ‘k ’n wuuf in m’n bedde. Da kan toch nie naturel zien. ’t Kwam ’n wolke vo de moane, ’t wierd doenkerder en da wuuf was weg. Da kan toch nie, peisde ‘k, da bedde è nie warm en ’t èt toch ’n vrouwe in gelegen. ‘k Kropen toch in m’n bedde. ’t En verzekers tienduusd (tienduizend) ratten over m’n bedde gekropen. Da deurdeg ’n eure. ‘k Vertelden dat an de boer en de boerinne. Z’aan nieks g’hoard, gin wiendmeulen, gin hoend die baste. En ‘k leien oltied m’n broek en m’n veste ip m’n bedde van achter en m’n schoenen en zokken vo m’n bedde. Mo ’s nuchtends gin sokken te vienden. Binst de dag, ot ’t kloar was, gieng’k ’n ki gon kieken, en ‘k èn ze gevoenden in ’t ovekot. Die ratten aan da meegedragen.

SINSAG 0478 - Andere Erlebnisse; unbeschreibbare Spukerscheinungen.    SINSAG 0478 - Andere Erlebnisse; unbeschreibbare Spukerscheinungen.   

Een man die omstreeks middernacht allerlei geluiden hoorde, waaronder het draaien van de molen, stond op. Toen de man in de schuur ging kijken, werd alles weer muisstil. Toen de man achter de stal ging kijken, kwam hij een hond met een ketting tegen. Een uur lang bleef de man buiten omdat de hond hem telkens de weg versperde. Na een hele tijd geraakte de man toch weer in zijn slaapkamer. Door het schijnsel van de maan leek het alsof er een vrouw in het bed van de man lag. Zodra er een wolk voor de maan kwam, was de vrouw echter verdwenen. Toen de man weer in zijn bed lag, kropen er wel tienduizend ratten over hem heen. De volgende ochtend bleken de boer en de boerin niets te hebben gehoord. De man had de gewoonte om zijn kleren op het voeteinde van zijn bed te leggen. 's Ochtends vond de man zijn kleren in het ovenhuis. De ratten hadden de kleren naar daar gesleurd.

C. Dewaele, Leuven, 1967

1.5 Plaaggeesten

west-vlaams (oostkust)

590

memoraat

Westkapelle    Westkapelle