COOMS0201_0201_8466 - Hoe Kötteke M. tovenaar werd en hoe hem zijn macht ontnomen werd

Mênne pa zaliger, hê is nao al doêd van ’29, vertelde mich altêd het volgende: "Kötteke Maris was ieverans (ergens) besteed. Dieê was koeihueier. Dao kwamp e wijf bê hum. Ze zee: "Ge ziet ’t er mich e raor venteke öt, oech zal ich is iets liêren." Hê kreeg e briefke. Van toen af kost’em van alles. Hê gink op ne strinkbol stön en begost te preken; terwijl stonden de koei rond hum te dansen. Aan ’t aâd gemêntehuis dao staken de steên zoê e bitske öt, dao liep’em tegen op. Ne kiêr zat’em is in den appelboêm en hê wilde ’t er ne miê öt. Toen zên ze nao de pastoêr gewist. Dieê kwam mee: "Kom ’t er öt", zee’em. "Nieê", zee Kötteke, tot twiê kiêr toe. Deur de langen duur moest’em dao ötkomen, had de pastoor macht euver hum. De pastoêr joeg’em veur hum op, gaf’em een paor oêrvegen: "Wacht, menneke, ich zal ooch is doen loêpen." Hê nam’em mee nao de kerk. "Gift mich da briefke" zee’em. Toen gaf’em da briefke. "Kunde ’t nao nog?" vroeg de pastoêr. "Nieê" zee Kötteke.

SINSAG 0750 - Andere Zauberei.    SINSAG 0750 - Andere Zauberei.   

Toen Kötteke M. de koeien moest gaan hoeden, kwam hij een vrouw tegen, die zei: "Jij lijkt me een raar kereltje. Ik zal je eens iets leren". Kötteke kreeg een briefje van de vrouw en beschikte sindsdien over bijzondere krachten. Kötteke begon in de weide te preken terwijl de koeien rond hem dansten. Toen Kötteke op een dag in een appelboom zat en niet meer naar beneden wilde komen, ging men de pastoor halen. Nadat de pastoor het briefje had afgenomen, kon Kötteke niet meer toveren.

C. Ooms, Leuven, 1968

2.2 Tovenaars

limburgs (beringen en omstreken)

487

Vóór 1929

fabulaat

Kötteke M.    Kötteke M.   

Paal    Paal