Hoofdtekst
Da’s j’n bloed die stille stot. ‘k Slapen ik ip m’n lienkerziede. Ok durven ip m’n rechterziede slapen, ‘k èn de moare. D’as ’t bloed, die stille stot en je zie gie altied bezig je te wèren (moeite doen), vor ’n twien vaste te pakken; ‘k èn da verleden weke nog get. ’t Is lik ’n twien die no je griept, die an je hals zit. Da’s ’n echt gevecht in j’n bedde tegen ’n twien die je vast èt. Je wit nie hoelange dat da deurt. ‘k Peinsden dat verleden weke verzekers drie kwartier gedeurd èt. ’s Avonds oj no j’n bedde got, moej j’n kloefen kraafs (averrechts) zetten. ttz. den rechtsen lienks en de lienksen zodaonig dat de twee butenkanten van de kloefen nevens mekoar stoan.
Onderwerp
SINSAG 0291 - Mensch von Mahr beritten   
Beschrijving
Wie door de maar werd bereden, had in werkelijkheid een stilstand van het bloed. En man werd altijd door de maar bereden wanneer hij op zijn rechterzijde sliep. De man had dan het gevoel alsof iemand hem vastgreep bij zijn hals. Om zichzelf tegen de maar te beschermen, moest men zijn klompen gekruist naast elkaar zetten, zodat de twee buitenzijden van de klompen elkaar raakten.
Bron
C. Dewaele, Leuven, 1967
Commentaar
1.5 Plaaggeesten
west-vlaams (oostkust)
155
memoraat
Naam Locatie in Tekst
Westkapelle