MDREE0211_0211_2303 - Beker achtergelaten wegens het uitspreken van Gods naam; teruggedragen naar Luik

Da moet ene gewees(t) zijn wa van Luik kwam 's avond en in (Diets)-Heur in 't bos was heksendans. Ja, hij had al e bitsje schrik en ging doa rap voorbij, mè doa was een heks a(ch)ter hem noa (ge)komen... en ze drong maar aan en ze trok hem met en zei: 'Drink met!' Op 't leste neemter de beker vas(t) en he ze(g)t: 'God zege U!' en op eens was alles voert. Toen stond er doa met die beker in zijn hand! mè doa stond ene naam op, en haar adres, en dat was een van Luik. Hij pakte hem meteen en ging terhene (= erheen) en he belt. De deur gaat open en ze stond a(ch)ter de deur; ze trok de beker uit zijn haan (= handen) en de deur ging toen voor zijn neus. Mè die wis(t) dat, kik, dat die ging komen; en ze noemde de mins met zijne naam en al.

SINSAG 0502 - Der goldene (silberne) Becher.    SINSAG 0502 - Der goldene (silberne) Becher.   

Een man uit Luik zag 's avonds in een bos in Diets-Heur heksen dansen. De man was bang en wilde verdergaan, tot één van de heksen naar hem toe kwam en hem een beker met wijn aanbood. De man nam de beker aan en sprak: "God zegen u!" Het volgende ogenblik waren alle heksen verdwenen. Toen de man alleen in de weide was achtergebleven, bekeek hij de beker en zag dat de naam en het adres van de heks er in stonden. De man besloot de beker terug te brengen naar Luik. De heks moest geweten hebben dat de man zou komen; ze stond immers al achter de deur te wachten. Nadat ze de beker ruw in ontvangst had genomen, sloot de heks prompt de deur en liet de man buiten staan.

M. Dreezen, Leuven, 1967

1.4 Luchtgeesten

limburgs (tongeren en omstreken)

564

fabulaat

Vreren    Vreren   

Luik    Luik   

Diets-Heur    Diets-Heur