Hoofdtekst
’t Was e visscher die ze schip op zeje liggen hadde, op strange. Da was nog in den oeden tied. En had e splinternieuw anker. En had daovaor en zes frang egeven. Vo en anker in dien tied, die vele, vele geld was. En j’adde het anker op ze schip ewist gaon leggen. En ’s morgens ot en dao kwam, zen anker was weg e was gestolen. En e gienk no de paster, en e gienk da goan zeggen no de paster é. J’hadde gin geld mi vor e nieuw te kopen. Dus die mens koste in zeje nie mi gaon. En e giengk da gaon zeggen no de paster en de paster zei: “Go gie mo nor huus,” zeit en “en dien die da genomen et got et werebrieng”. En osten tuus kwam, ’t stoend daor e vint met dat anker op ze rik en je zei: “’k kom me jen anker were.”
Onderwerp
SINSAG 0750 - Andere Zauberei.   
Beschrijving
Een visser vertelde aan de pastoor dat iemand zijn splinternieuw anker dat zes frank had gekost, had gestolen. De visser had geen geld om een nieuw anker te kopen en hij kon nu niet meer op zee gaan. "Ga maar naar huis", had de pastoor geantwoord, "de persoon die je anker heeft weggenomen, zal het terugbrengen". Toen de visser thuiskwam, stond de dief inderdaad daar om het anker terug te brengen.
Bron
S. Van Bael - Lehouck, Leuven, 1969
Commentaar
2.2 Tovenaars
west-vlaams (bachten de kupe)
645
fabulaat
Naam Locatie in Tekst
De Panne