Hoofdtekst
Ik ging vrijen en moest door ne bos. Die was door de Duisers afgedaan. Ze hadden ne weg gemaakt van die bomen van daar tot Zonhoven op de grote weg. Opeens stootte iemand achter tegen mijn broek op. Ik keek achter mij en dat was mij nen hond van zeker 1,30 meter. Die beet niet, maar stootte altijd tegen mijn broek op. Ik had zo een witte broek aan van de Engelsen. Daar was ne draai in de weg en ik dacht: ik ga recht door en niet meer over de weg. Ik ging stijf van schrik door en durfde niet meer omkijken. Op den draai keek ik om en toen zag ik een barst in de grond en van de hond was niets meer te zien. Ik dacht, nu ben ik behekst. Ik vertelde dat aan onze pa en die vroeg: "Om hoe laat waart ge thuis?" ik zei: "Zo rond een uur of twee." Onze pa zei: "Dat zal wel zijn want tussen twaalf en één is alle kwaad gespuis op de been. Gij moet in het vervolg maar vroeger naar huis komen."
Onderwerp
SINSAG 0333 - Spuktier erschreckt Wanderer (und begleitet ihn).   
Beschrijving
Een man die zijn vriendin was gaan opzoeken, kwam op de terugweg in het bos een hond tegen, die zeker 1,30 m groot was. De hond stootte de hele tijd tegen de broek van de man. Omdat de man bang was, koos hij een andere weg dan normaal. Toen de man omkeek, zag hij een grote barst in de grond. Van de hond was geen spoor. Thuisgekomen vertelde de man aan zijn vader wat hij had meegemaakt. Daarop antwoordde de vader: "Je had maar wat vroeger moeten naar huis komen, want tussen twaalf en één is alle kwaad gespuis op de been".
Bron
A. Princen, Leuven, 1965
Commentaar
1.4 Luchtgeesten
limburgs (tussen hasselt en beringen)
178
memoraat
Naam Locatie in Tekst
Zonhoven