FBECK0333_0334_410 - H. Lambertus

Toen ze de kerk van Wintershoven bouwden was het een droge zomer en er was geen water om mortel te maken en toen gaf Landoaldus zijn staf aan Lambertus en die stak hem in de grond en dat was een bron, de Sint-Lambertusbron. En later op een keer toen ze mis wilden doen, toen was er geen vuur voor 't wierooksvat en Lambertus ging vuur vragen bij mensen die tegen de godsdienst waren en die zeiden: 'Ge krijgt 'krikken', maar ge moet ze in uw schoot dragen', dat was om hem voor de gek te houden. 'Geef maar hier' zei Lambertus en toen droeg hij 'gluinige krikken' in zijn schoot naar de kerk en zijn kleed verbrandde niet.

SINSAG 0171 - Alf lässt einen irregehen.    SINSAG 0171 - Alf lässt einen irregehen.   

SINSAG 0061 - Werkgeister    SINSAG 0061 - Werkgeister   

SINLEG 0416 - Heiliger lässt Brunnen entspringen.    SINLEG 0416 - Heiliger lässt Brunnen entspringen.   

Toen men tijdens een droge zomer bezig was met het bouwen van de kerk van Wintershoven, had men geen water om mortel te maken. Landoaldus gaf zijn staf aan Lambertus, die hem in de grond stak. Op de plaats waar de staf in de grond werd gestoken, ontstond onmiddellijk een bron, die sindsdien de Sint-Lambertusbron werd genoemd.
Op een dag had men tijdens de mis geen vuur om het wierookvat aan te steken. Lambertus, die enkele ongelovigen om vuur ging vragen, kreeg een spottend antwoord: "Je krijgt houtskool, maar je moet de kolen in je schoot dragen." Lambertus nam de gloeiende houtskool aan en droeg die naar de kerk zonder dat zijn kleed verbrandde.

F. Beckers, Leuven, 1947

8. Legenden

zuid-limburgs

fabulaat

Cfr. L. De Heers, De levens der heiligen van Wintershoven, Maastricht, 1712
en L. Van der Essen, Etude critique et littéraire des vies des saints mérovingiens de l'ancienne Belgique, Leuven, 1907, p. 336-375

Landoaldus
Lambertus (Heilige)

Sint-Lambertusbron    Sint-Lambertusbron   

bron (Sint-Lambertusbron)    bron (Sint-Lambertusbron)   

Vliermaalroot    Vliermaalroot   

Wintershoven    Wintershoven