MVAND0325_0326_43805

Het verdronken land van Bath.
Een zeemarmin kwaam zeggen: "Mensen gelooft, Baths zal vergaan, maar den toren zal blijven staan." Da was ne Protestantsen toren en daar hemmen z'een katolieke kerk aan gebouwen. Ja, dat is te niet gegaan deur de zee. Da was een straf van God. Da waren allemaal rijke Joden. De peerden liepen daar mee gouwen hoefijzers. En d'arm mensen mochten daar nie binnen. En daarom is da vergaan. En da gunden ze nen arme sukkeleer nie en in ene keer is het bedolven. Da was den hoogmoed, ei! En nauw zit het wel tien meter onder de grond. Maar da kosten wij nog zien, as wij jong waren: as ik zo e manneke was van e jaar of twaalf. Dat is allemaal vergaan en da ligt in de Westerschelde. 't Kerkhof da kunde nog zien, hier in 't schor ook, waar da'k vruger viste, maar nauw zit er ne meter of tien slijk op. Mijn grootvader viel is in ne grafkelder, en d'r laag ne gouwen ring. Want d'r was veul rijkdom in die graven. Maar hij was er nie gerust in en hij is vroem gevèren en hij heet hem vroem gedragen. Da's 't bijgeloof, ei!

SINSAG 1145 - Die untergegangene Stadt; versinkt wegen des Übermutes der Bewohner.    SINSAG 1145 - Die untergegangene Stadt; versinkt wegen des Übermutes der Bewohner.   

SINSAG 0031 - Die Prophezeiung des Meerweibes    SINSAG 0031 - Die Prophezeiung des Meerweibes   

Een zeemeermin zou ooit hebben gezegd: "Bath zal vergaan, maar de toren zal bijven staan". Het was een protestantse toren waar men later een katholieke toren tegenaan bouwde. De ondergang van Bath was een straf van God. Daar woonden allemaal rijke joden dien hun paarden met gouden hoefijzers hadden beslagen. Arme mensen mochten daar niet binnen. Bath zit nu wel tien meter onder de grond in de Westerschelde.

M. Van den Berg, Leuven, 1955

4. Historische sagen

antwerps (polders ten noorden van antwerpen)

448

fabulaat

Zandvliet    Zandvliet   

Bath    Bath   

Westerschelde    Westerschelde