JVENK0138_0139_10163 - Mare kamt de manen van een paard

Ich kwaam ’s aoves van Wurfeld om ’n oor of èlf. Ier ich biej os waas aan Vergels huurde ich zoe e gerammel achter mich. Ton blaef ich stoon en ton waas het ouch stil. En ich ging weer aan ’t gaon en het waas weer hetzelfde, zjus of ze mèt kèttinge aan ’t sleipe woëre. Ich ging weer get wujer ton het stil waas en ich huurde het weer. Ich deink: "Nondedju, waat is hiej gaonje?" En ton kwaam ich biej os aan ’t hoëss. Wie ich de breer bènne waas, waas alles stil. ’s Angerendaags kwaam dae boor dao, dae van Knoups biej os. Ton zaet er: "Thieu, bès dich gisterenaovend op het hoës aan gegange?" Ich zèg: "Jao". "Höbs dich niks gehuurd", zaet er, "of geziën?" Ich zèg: "Jao, gehuurd waal, mer neet geziën". Ton vertèlde ich hem det den. "Mer", zaet er, "biej os, me paerd hauw ’n vlöch (vlecht) in de mane. Kom ins mèt kieke, ich höb hem d’roët gesniëje, wie sjoen det dae gemaak is en towgebonje van onger". Ich geen mèt. "Dao is toch wal get gaonje gewaes gisteraovend" zaet er. Ich zèg: "zoe en zoe, wir ich het gehuurd höb". Daonao gekiëke. Ich zèg: "Dao is toch niks anges aan het paerd?"

Een man kwam omstreeks elf uur terug van Wurfeld. Onderweg hoorde de man de hele tijd gerammel van kettingen, hoewel hij niets zag. De volgende dag kreeg de man bezoek van een boer, die zei: "Heb jij gisteren niets vreemds gezien of gehoord? Vanmorgen stelde ik namelijk vast dat de manen van mijn paard gevlochten waren".

J. Venken, Leuven, 1968

1.5 Plaaggeesten

limburgs (maasvallei)

89

memoraat

Heppeneert    Heppeneert   

Wurfeld    Wurfeld