Hoofdtekst
’n Mens die in ’t gesticht was, had ip stal gekommen bie ons thuus. En je kost nooit stille stoan. Je betoaldege en je was nor huus. ‘k Voenden da zo roare. Twoalf joar tereke onze kolfvèzen (vaarzen) in de weie kosten noait under koalf briengen. M’aan zo’n schoane koeien en ze giengen te nieten. De kopman (koopman) zei: "Kopt e gemene beeste, ’t zal meschien achtergoan”. Me kochten ’n bedorvelieng (da’s ’n joenge koe, in platse van 30 is ze 18 moanden) en ze brocht ’n kolf. Ton èm het goed get. Ton is da gestopt. Dien kwopân hand, dat hee bestoan, weie, (hoor) mamsel.
Onderwerp
SINSAG 0750 - Andere Zauberei.   
Beschrijving
Op een boerderij was een man op bezoek geweest, die in een psychiatrische instelling verbleef. Na het bezoek van die man had de boer ongeluk met zijn koeien; de dieren konden geen kalveren meer werpen en stierven. Op een dag kreeg de boer van een koopman de raad om een jonge koe (een dier van achttien maanden in plaats van dertig maanden) te kopen. Die koe bracht wel een kalf ter wereld. Daarna kwam er een einde aan het ongeluk.
Bron
C. Dewaele, Leuven, 1967
Commentaar
2.2 Tovenaars
west-vlaams (oostkust)
390
memoraat
Naam Locatie in Tekst
Knokke