Hoofdtekst
D’n nekker, de mensch’n wist’n ’t zelve nie wuk da dat wos eigentlik. An de mensch’n etwot zag’n, ’t moste maor e raor’n oend zien, eneeje, ’t wos d’n nekker.
Beschrijving
Wanneer de mensen ergens een rare hond zagen, geloofden ze dat het de nekker was.
Bron
M. Deschrijver, Gent, 1961
Commentaar
1.1 Watergeesten
west-vlaams (poperinge en omstreken)
12
fabulaat
Naam Locatie in Tekst
Abele