CDEWA0090_0091_15887 - Spook op zee

In de tied è m’n voader nog e ki ’n vrouwspersoon als liek zien drieven ip zee. ’t Was met de zeilen da’n ze voarden. Ze kosten d’er nie bie. Mo z’aan gezien dat ‘t ’n roste was, met lang haar. Twoalf euren noaderhand, een van de bemanningsleden van de schute stoend ip wacht, korrewacht. Da’s kieken o’t de korre goed gieng, o’t de visscherie goed gieng. (De korre da’s ’t net). Je gienk per toeval achterschips kieken no ’t kompas, en den helmstok van ’t roer van de schute wreef over z’n rik binst dat ie stoend te stupen no ’t kompas. Je sproeng in twi stappen in ’t roef (logies), zo bleek of de doad en zei: "Die roste is do were, want z’èt over m’n rik gewreven”. Gin enkel van de bemanningsleden wilde nog bewegen vo dat ’t dag wierd. En ’t kwam ’n uul an board en je riep: "doad, …doad,…” Mo ze wisten nie dat ‘t ’n uul was; z’hoarden ollene da geruchte. Os’t dag wierd zagen ze dat er ’n uul was en dat die vrouwe do nie mè was.

Enkele vissers zagen een vrouwenlijk met lang haar op het water drijven. Twaalf uur later stond één van de bemanningsleden op wacht bij het visnet. Toen de man naar het kompas ging kijken, raakte de helmstok van het roer zijn rug. De man sprong doodsbang weg en riep: "Die vrouw is daar weer, want ze heeft over mijn rug gewreven!" De bemanning van het schip durfde niet meer te bewegen tot de dageraad aanbrak. Op de koop toe kwam er die nacht een uil op het schip zitten, die riep: "Dood, dood, dood!" Pas de volgende ochtend stelden de vissers vast dat het een uil was die dat geluid had gemaakt.

C. Dewaele, Leuven, 1967

1.4 Luchtgeesten

west-vlaams (oostkust)

92

Vader van de informant

fabulaat

Heist    Heist