HVANW0012_0012_26060

Aan de Vosmeulen brandde der voor D’Hondts ne meulen ’s nachts oltied een doodkeerse ip dezelfsten boom. En ge meugt do nooit no winken. En ’t wos do ne man of achte die ’t hoope kwam en ze spraken of. ’t Er gienk een winken van ip ’t platform van de meulen. Je klom ip zijnen platform en d’andere wachtten beneen in ’t huus van D’Hondts om te kijken wuk dat er gienk gebeuren. Je pakte de klinke van de deure in zijn hand, winkte en sproenk zere binnen en kletste de deure toe. En de deure wos nog mo toe of z’hoorden nen wreeden buus en dee keerse placeerde heur ip de rampe van den platform. En de dee die beneen zaten giengen no Rumbeke achter de paster om dat te belezen.En uut dee keerse kwam ter een stemme die zei: "’t is jammer van dene paster, van ‘k gienk joene nekke kroaken". En ’t stond een hand gebrand in dee deure, ik hee dat gezien.

SINSAG 0212 - Spötter pfeift Feuermann heran    SINSAG 0212 - Spötter pfeift Feuermann heran   

In een boom bij de Vosmolen kon men 's nachts altijd een doodkeers zien. Men mocht niet naar dat lichtje wenken. Op een dag trokken acht mannen echter toch hun stoute schoenen aan. Eén van de mannen ging op het platform van de molen naar het lichtje wenken, terwijl de andere mannen in het huis keken naar wat er zou gebeuren. De man wenkte naar het lichtje, vluchtte vervolgens naar binnen en trok de deur van de molen dicht. De deur was nog maar net gesloten, of de doodkeers vloog er tegenaan. De zeven mannen verlieten het huis en gingen de pastoor halen om de plaats te overlezen. De doodkeers sprak: "Het is jammer van die pastoor, want anders had ik je de nek gebroken". In de deur van de molen stond een handafdruk gebrand.

H. Van Wassenhove, Leuven, 1967

1.3 Vuurgeesten

west-vlaams (groot-roeselare)

27

fabulaat

Vosmolen    Vosmolen   

Rumbeke    Rumbeke