Hoofdtekst
Jo bij ons inne gebure was er ook een heks want ik was er altij bang van as ik ze zag zanne. Jo en die heks die had appels aan ons gegeve he ma ons moeder zei: "die appels moete nie opete zanne, nieje - zei ze- die gooie we ma in ’t gemak". Jo en awel ge zoudt nu denken zoewen ’n appels moete toch rotte he. Ma nieje zanne as ze later ’t gemak ginke leeg make dan ware die appels nog altij heel schoon en niet rot zanne.
Onderwerp
SINSAG 0580 - Andere Hexenkünste   
Beschrijving
Een meisje had appels gekregen van een heks die in de buurt woonde. De moeder van het meisje verbood haar dochter om de appels op te eten. Toen men de appels een hele tijd later zag liggen, waren ze vreemd genoeg nog steeds niet rot.
Bron
M. Vankerkhoven, Leuven, 1964
Commentaar
2.1 Heksen
antwerps (grensgebied kempen-hageland)
375
Jeugd van de informant
memoraat
Naam Locatie in Tekst
Vorst