Hoofdtekst
’t Is woa gebeurd wa da’k joe nu goa vertellen. Er was doa ne keer een meiske van zestien joar en zien voader was ol twee joar doeod. Mo ip nen zekeren nacht verskeen ne an zien dochterke, juste liek ne in leven was. Da kiend zei het an ziene biechtvoadre. Je zei: “Ge moet vroagen of dat ne van God of van den duvel gezoenden is”. Mo zohoast het meiske ’t vroeg zei ne: “van God en ge moet voeo mie met drie man noa de kerke goan en een messe hoeoren, ton ben ‘k verlost. ’t Is een belofte da’k nie vulbrocht hè”. De kiend dei wa dat ne gezeid ha, mo van an zien deure toet an de kerke gienk zien voadre voeoren. En oet were buten kwam, stoend zien voader doa en zei: “ik bedank joe van harte mien lief kiend”. Da kiend hèt mo een joar meer geleefd van andoeninge.
Onderwerp
SINSAG 0402 - Die versäumte Wallfahrt (Messe, Gabe)   
Beschrijving
Een zestienjarig meisje zag de geest van haar vader, die al twee jaar dood was. Van haar biechtvader kreeg het meisje de raad om de volgende keer te vragen of het spook door God of door de duivel gezonden was. Het meisje had de vraag nog maar net gesteld, of haar vader antwoordde: "Door God. En je moet voor mij met drie personen naar de kerk gaan en een mis horen. Dat is een belofte die ik verzuimd heb. Als jij dat doet, dan ben ik verlost". Toen het meisje op weg was naar de kerk, ging haar vader de hele tijd voorop. Toen het meisje weer buitenkwam, zei haar vader: "Ik dank je van harte, mijn lief kind". Het meisje was zo geschrokken door heel die gebeurtenis, dat ze maar een jaar meer heeft geleefd.
Bron
R. Callens, Leuven, 1968
Commentaar
1.4 Luchtgeesten
west-vlaams (tielt en izegem)
159
fabulaat
Naam Locatie in Tekst
Ingelmunster