ACORN0133_0135_12088 - Duitse Schaper betovert dertien jonge meisjes

Ewêl glik datter ton vele gebeurde, da was in ’t begin van 1800, kwamen der ier vele Dütsche schapers. En ter kwaam èèn ofgezikkelt op d’Eie in Klemskerke, j’èètte Jakee voe zen voorname, die gin Dütsche name is. En Jakee os joenkman... enne van de burgemèester van Klemskerke dorp wierden anvèèrd; die ’n groten boer was ê j’aad e grote kudde schapen. Mo nu in ’t dorp zelve was ter nie vele te grazen, da was aal up die Eie gunter te grazen, up die Eide tegen de dünen. En voe Jakee zetten ze doa zo’n kabanne, lik of dander tenten woaren op ’t strange mi twie wielen - de schapers adden dat in den oeden tied ee - ê je logeerdedie doa gèèl de zomer in, en ’s naves brochten ze schapen em doa roend ên aaten azo schettiengen voe dat of te zetten. Mo nu Jakee was doar al gouw gekend, terweunden doar ook nie vele ging mênschen op d’Eie en e was ie doar e gouw gezien. Enne je kwam üt e kattelieke streke van Dütsland en je was stief katteliek en je goenk no de messe en de mênschen voen em ’n gèèle charmante vint.Mo nu en ton giengen der doar eki joenge meisjes no toe, die vint kos goed vertellen en schone ziengen en speelded’olle navend in de zomer op ze blokflütje enne je lèèrdeg’an die meisjes aal die liedjes. Enne verschillige ... oender andere’k gon ’t eki ziengen:“’t Kolf ê zo’n dikke kopSullaliemacheum!Al in zienen mosterdpotIn de Templemeum”.Da was van die roare liedjes.Mo nu op ’n avend, je kom no Wanne en zegten: “Zoen’k ier maggen me brood opeten. “Bê joa” zeg Wanne en ze gif em e tallore pap, gèètepap. En osten weggoat zegten: “Alli Wanne” zegten “de goeien avend” ê je gif eur ’n and. “Wad is da nu” zeg Wanne “j’ëdie nog noois gin nand gegeven. Wat êt die vint in?”Mo z’adden achter de rugge azo al ’n bitje verteld datten koste tovern lik aal de Dütsche schapers in dien tied ee. Mo Wanne en eur moeder zein: “Dat is aal proat, die vint ’n tovert niemendalle”. “En” zeg se “ wat is da nu” zeg se “worom gif je gie nu ’n and?” “Ewê, Wanne” zegten “je zie den dertiensten vandage dan ‘k ’n and geen, en je go jeuder vannacht ten twoalven aal kommen daansen roend me kaboanne.” “Wêe, Jakee” zeg se “peis dan’k ik da geloven da je gie kant tovern” zeg se. “Salüt” zegten “je go’t zien” zegten. Wanne god in eur üs, ze was e joenk meisje bie eur moeder, mor ’n zeit da nie. En ’t sloeg tiene, tieneoalf op euder klokke, doa zo’n kasseklokke mê zo’n grote slienger en Wanne sliep nog nie. “k Gon nie goan wi, Jakee go mien nie ên” zeg se “je mag ie tovern zovele of datten wilt, mor ik ’n gon nie.”Mo os da nu elve grocht: “’k Soen toch eki willen weten” zegten “os die andere meisjes gon goan datten van klapt” ’t wier elvenoalf, ’t wier kart voo den twoalven, ze koste ’t nie mir oeden. Nie dan’k betoverd zien wi” zeg se in eur eigen “mo ‘k willen toch zien” zeg se “wa datter mi die andere meisjes gebeurt”. Ze trekt eur klèren an en e sjaal over eur kop en op e loptje ... Osse nog twieoenderd meter van de kaboane is zie se doar üt alle kanten die joenge meisjes kommen en ze blüf stoan. “Wê wat ten düvel is da” zeg se “kat dien Jakee nu algliek tovern” zeg se “of wad is da nu.”En z’adden verteld da Jakee osten ’s nachs op z’n flüte speelde dan die schapen op under achterste poten daansten, z’adden dad al verteld. En ze blèèf stoan en achter ’n tiedetje, Jakee aalt ze flüte üt en zet em op ze trap van z’n kaboane en god an ’t spelen en aal die joenge meisjes an ’t daansen, roend om roend, and in and, roend die kaboane. Enne ze was èèste tewege da van verre of te loeren. Ze zeg: “Je god ie mien nie ên, ‘k gon ik nie goan”. Mo ’t was zodaonig gèèstig, ze kost eur nie oeden, ze liept ter ook no toe en ze danste mee in de roende. En da spil deurde dazo zeker ’n eure. Mor os da nu nuchted was, gèèl d’Eie wiste dadde en den èèn zei tegen den ander: “Eije ’t goord? Jakke êd an ‘tovern gewist, j’ê dertien joenge meisjes betoverd en z’ên aal med êk e schaap gedaanst, recht op under poten, ja”. En Jakee is vorzichjes moeten van d’Eie weggoan, ’t was tied, ’t wier wienter, ze schapen mosten toch no ’t stal no ’t dorp. Jakkee wier nie mi gezien op gèèl d’Eie. ja je koste tovern wi, ja mo je koste tovern.

SINSAG 0750 - Andere Zauberei.    SINSAG 0750 - Andere Zauberei.   

In het begin van de negentiende eeuw kwam in Klemskerke een Duitse schaapherder wonen. De schaapherder was een katholiek die altijd naar de mis ging. Omdat de schaapherder mooi kon zingen en fluitspelen, kreeg hij op de heide vaak bezoek van jonge meisjes die naar hem kwamen luisteren. Op een avond ging de herder bij een meisje uit het dorp zijn boterhammen opeten. Bij zijn vertrek gaf hij het meisje een hand, hoewel hij dat anders nooit deed. Het meisje vond de hele toestand zeer vreemd en vroeg de herder waarom hij haar een hand had gegeven. Daarop antwoordde deze laatste: "Jij bent de dertiende die ik vandaag een hand geef. Jullie zullen vannacht om twaalf uur allemaal rond mijn hut op de heide komen dansen". Het meisje wist dat men vertelde dat Duitse schapers konden toveren en was daarom vastbesloten om die nacht niet weg te gaan. Toen het meisje in haar bed lag, werd ze echter toch nieuwsgierig en trok naar de heide, terwijl ze zichzelf voorhield dat ze helemaal niet betoverd was. Men vertelde ook dat de schapen op hun achterpoten begonnen te dansen als de herder 's nachts op zijn fluit blies. Een uur lang danste het meisje in een kring samen met de andere meisjes. De volgende dag werd in het dorp verteld dat de Duitse schaapherder dertien meisjes had betoverd en dat hij hen allemaal met een schaap dat op zijn achterpoten stond, had doen dansen. Toen het winter werd, heeft de Duitse schaper het dorp verlaten.

A. Cornelis, Gent, 1958

2.2 Tovenaars

west-vlaams (kust)

65

Begin van de negentiende eeuw

fabulaat

Duitsland    Duitsland   

Duitse schaper    Duitse schaper   

Duits    Duits   

Oostende    Oostende   

Klemskerke    Klemskerke