Hoofdtekst
Nen boer in Wielsbeke koste nooit keernen. Je mochte ol doen wuk dat ne wilde. Je gienk achter de poaters van Tielt, er kwam een tegen den oavend. Je zei tegen den boer: “ge moet drie bussels hoet hoalen en branden in den heerd”. Het eerste wuveke dat kwam moste beloven nooit meer te kommen, of anders moste de boer heur in ’t vier smieten. Het eerste wuveke dat kwam was een gebeurwuveke dat olle doagen achter melk kwam. De poater was intussen in den koamer gegoan. Den boer pakte dat wuveke vaste en het moste dat beloven. Mo ’t zei: “Ik goa heel mien leven voortkommen”. Den boer wilde ze in ’t vier smieten, mo oemdat ze zag dat meninge was, beloofde ze nooit ne meer te kommen. De poaters kwoamen ton ut de koamer en zwitten dat ze likten. Zo nat woaren ze.
Beschrijving
Een boer die geen boter meer kon karnen, liet een pater van Tielt komen. De pater gaf de boer de raad om drie bussels hout op te branden in de haard. De boer moest het eerste vrouwtje dat op bezoek kwam laten beloven dat ze nooit meer zou terugkomen. Als de vrouw weigerde die belofte te maken, moest de boer haar in het vuur gooien. De eerste bezoekster was een buurvrouw die iedere dag melk kwam halen. De boer deed wat de pater hem had aangeraden. Uiteindelijk beloofde de angstige buurvrouw nooit meer te zullen terugkomen. Toen de paters uit een andere kamer tevoorschijn kwamen, waren ze helemaal bezweet.
Bron
R. Callens, Leuven, 1968
Commentaar
2.1 Heksen
west-vlaams (tielt en izegem)
309
fabulaat
Naam Overig in Tekst
paters van Tielt   
Tielt (paters van)   
Naam Locatie in Tekst
Meulebeke   
Plaats van Handelen
Tielt