Hoofdtekst
Wâl van heksen: zelf mètgemaak, huur! ZELF! Ich waor zoë e jaor of ach, misschien ouch al neugen, dów bèn ich ins liëlik krank gewèis, en dat haw mich zoë e vroumesch (vrouw) gelap, zoë ein die de naam haw, wie ze zagten...PK: Allè, wie koem dat dan?Die keem bedelen, 't waor op en hèrfs, en ene schoënen dâg, en ich zaot buiten op den dörpel, zoë op de nèimse (Naamse) stein. En die striëlde mich euver mene kop: twië maond heb ich in 't bèd gelegen!... PK: zoë krank geworen toen?Och krank, ich waor lómmel, ich aot neet, ich haw gósting veur niks, ich wou mer altijd slaopen ne ich waor meug. En zoëlang haw dat gedoord iër ich weer tegooi waor! En naoderhand zag ich dat tegen de mooder, dat mich die gestriëld haw! Toen begreep ze het, wie het zaot, zag ze. PK: en wie zeet ger toen weer d'rvanâfgeraak?Vanzelf. Toen begosj dat beter te goon, en op 't lèste waor ich weer hiël tegooi. Mer ich moot wâl zèggen: ver beijden veul. En anders waor ich er zoë good neet vanâf gekómmen, dao bèn ich zeker van. Jao, dat heb ich zelf mètgemaak, mij mooder hèit dat later nog dèk vermaand (vaak opgehaald): 'Dów hads-te kènnen optrèkken', zag ze.
Onderwerp
SINSAG 0580 - Andere Hexenkünste   
Beschrijving
Op een mooie herfstdag kwam een heks bedelen aan een huis waar een kind op de dorpel zat. De heks streelde het meisje over het hoofd. Daarna werd het kind zo ziek, dat het twee maanden in bed moest blijven. Het meisje was de hele tijd moe en wilde niet eten. Uiteindelijk is het kind toch genezen.
Bron
P. Knabben, Leuven, 1970
Commentaar
2.1 Heksen
limburgs (maasvallei)
O/XIV/238
1906 of 1907
memoraat
Naam Locatie in Tekst
Opgrimbie