MVAND0104_0104_33110

Aan de linde op de weg naar Woubrechtegem gingen ne keer mannen mee bloemen naar huis, ge weet wel ’t kantwerk van ’t vrouwvolk, en ’t er was ne groten hond meegelopen. En als ze aan de linde kwamen begost die linde mee ene keer wreed te wachelen, dat ze abij (bijna) wegwaaidegen. En den hond is er zelfs van gestorven. Maar aan die linde was het ook een spookplaats, zeiden de mensen. De mensen zeien dat daar ne kledden begraven is ook.

Bij de linde op de weg naar Woubrechtegem werden enkele mannen door een grote hond achtervolgd. De mannen zagen de lindeboom zo wild heen en weer bewegen dat ze bijna wegvlogen. De hond is er zelfs aan gestorven. Men vertelde dat het in de buurt van die linde spookte. De mensen zeiden dat daar een kledde begraven lag.

M. Van Der Linden, Leuven, 1964

1.4 Luchtgeesten

oost-vlaams (denderstreek)

259

fabulaat

Aspelare    Aspelare   

Woubrechtegem    Woubrechtegem