Hoofdtekst
Mao z’e toe tuz’nd binn’nekomm’n, in mien uus. En nuz’n Maurice wos e kleen kiendje, ja, en is nu vierenviftig jaor oed. En ze komt bie nuus, en ze gift e knuuste an mien en an mien vint, en an me schoonzuster, Julia, eneeje, en ’t waor’n enige knuust’n in dat zaksje. En ze smeet dat zaksje dao: “Ne, zei ze, dat is voer joen.” En d’n joeng’n schreeuwde oek oltied. En ‘k goenk nao me moeder en ‘k goenk dat gaon zegg’n. Moeder zei: “Je moe rechtuut gewiegd doen, zei ze, bov’n de deure.” En ’t wos ezo, wi! En waor danke nu, wi, ja, ’t is eenenvichtig jaor, ze wilde daor e keeje komm’n, en ze koste nie binn’n, wi: m’add’n rechtuut gewiegd edaon!
Onderwerp
SINSAG 0580 - Andere Hexenkünste   
Beschrijving
Een familie kreeg bezoek van een buurvrouw die aan iedereen een snoepje gaf en het zakje met de overschot aan het kind gaf. Omdat het kleine jongetje daarna de hele tijd huilde, ging de moeder raad vragen bij haar eigen moeder, die haar adviseerde om iets gewijds boven de deur te hangen. Toen dat was gebeurd, kon de heks niet meer binnen in het huis.
Bron
M. Deschrijver, Gent, 1961
Commentaar
2.1 Heksen
west-vlaams (poperinge en omstreken)
155
Kindertijd van de informant
memoraat
Naam Locatie in Tekst
Poperinge