Hoofdtekst
Jan Hepkes fan Surhústerfean fortelde altyd, hy koe omraek meane. En hoe skerp hy de seine net altyd hie!
Op in kear doe wied er op in stik lân oan 't meanen by in boer op 'e klaei. Doe sieten dêr trije harspitten yn 'e groun. Dêr meande Jan ien foar ien samar fan alle trije de koppen ôf.
Sa'n bêste seine hied er, sei er, en sa goed koed er him skerpje! Hy sei: In kwartsje of in dûbeltsje bliuwt der oan hingjen. (Sa'n kwartsje sit dan tusken twa ribbels yn tsjin it skerp fan 'e seine oan)
Op in kear doe wied er op in stik lân oan 't meanen by in boer op 'e klaei. Doe sieten dêr trije harspitten yn 'e groun. Dêr meande Jan ien foar ien samar fan alle trije de koppen ôf.
Sa'n bêste seine hied er, sei er, en sa goed koed er him skerpje! Hy sei: In kwartsje of in dûbeltsje bliuwt der oan hingjen. (Sa'n kwartsje sit dan tusken twa ribbels yn tsjin it skerp fan 'e seine oan)
Onderwerp
VDK 1888A* - De kop van het haarspit afgemaaid 
VDK 1888A* - De kop van het haarspit afgemaaid 
Beschrijving
Jan Hepkes zit altijd op te scheppen dat hij zo goed kan maaien en dat zijn zeis zo scherp is. Op een keer maait hij zomaar van drie haarspitten de kop af.
Bron
Collectie Jaarsma, verslag 161, verhaal 22 (archief MI)
Commentaar
31 januari 1967
De kop van het haarspit afgemaaid
Naam Overig in Tekst
Jan Hepkes
Jan Hepkes
Jan
Jan
Naam Locatie in Tekst
Surhústerfean
Surhústerfean
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21