MSAGA0167_0167_20090 - Duivelspact gesloten aan een kruisstraat

‘k Heb nog gehoord dat ze vroeger ulder ziel aan den duivel verkochten. Als ’t twaalve van den nacht was moesten ze aan een kruisstrate staan om ulder ziele aan den duvel te verkopen. Ze riepen naar den duvel en hij kwam en vroeg voor hoelange dat ze ulder ziel wilden verkopen, voor tien of twintig jaar of meer. En al dat ze vroegen moesten ze bekomen van den duvel. En ze vroegen geld of gelijk wat.Als ulder jaren begosten te naderen en dat ’t tijd was om naar den hemel te gaan waren ze bewaakt van den duvel. Ze vonden dat wreed, en wilden ulder bekeren. Maar als ze naar den biechtvader gingen, den duivel belette ze en stak ze in een zak en ’t was ermee gedaan.

Vroeger waren er mensen die hun ziel aan de duivel verkochten. Om dat te doen, moest men om middernacht op een kruispunt gaan staan en de duivel roepen. Daarna zou de duivel vragen voor hoelang men zijn ziel wilde verkopen; bijvoorbeeld voor tien of voor twintig jaar. Die mensen kregen dan alles wat ze vroegen van de duivel. Wanneer de periode van tien of twintig jaar om was, werden die mensen bewaakt door de duivel. Meestal wilden die mensen zich dan nog bekeren en daarom gingen ze naar de biechtvader. De duivel hield hen dan tegen en stak hen in een zak.

M. Sagaert, Leuven, 1955

1.6 Weerwolven

west-vlaams (zuiden)

200

fabulaat

Sint-Denijs    Sint-Denijs