Registratie zal enige tijd duren. Deze functie is in ontwikkeling.

RCELI0249_0250_800 - Weerwolf dragen

Een sage (mondeling), 1954

Hoofdtekst

Die van de Kluis, die was altijd met de weerwolf aangemaakt. Hij was nog niet te goei van de weg af, of hij begos al te schreeuwen: 'Hèè, hèèt mich alweer.' Die schreeuwde zo wat maar we zagen nooit niks. En den tweeden dag alweer hetzelfde. En toen gong den ouwen Aerts, dat was de mulder van de Kluis, naar de gendarmen: dat was toen nog neven het college. Hij gong daar vragen om 'ne revolver mogen te dragen, maar hij kreeg gene permis. En in zijn mèèlke had hij vier, vijf sigaren zitten, die waren helegans kapotgepitst, met dat die hem hier rond zijn schouwers pakte. Hij zei dat het 'ne grote zwarten hond was, maar ik heb hem nooit gezien. Als ze hem weer bloed kosten laten, was hij weer mens, zegden ze.

Onderwerp

SINSAG 0801 - Werwolf lässt sich tragen.    SINSAG 0801 - Werwolf lässt sich tragen.   

SINSAG 0822 - Werwolf getroffen (geschlagen) nimmt wieder menschliche Gestalt an (und ist erlöst oder stirbt).    SINSAG 0822 - Werwolf getroffen (geschlagen) nimmt wieder menschliche Gestalt an (und ist erlöst oder stirbt).   

Beschrijving

Een man van de familie K. moest altijd de weerwolf dragen. De man riep dan: "Hij heeft me alweer te pakken!" Omdat de weerwolf de man zo hard in de schouders kneep, waren de sigaren die de man in zijn vest droeg, altijd platgedrukt. Hoewel de man luid tekeer ging, zagen de andere mensen de weerwolf niet. Op zekere dag ging A., de molenaar van de familie K., naar de politie omdat hij toestemming wilde vragen om een revolver te dragen. A. kreeg echter geen vergunning.
Men vertelde dat een weerwolf weer mens werd wanneer men hem kon laten bloeden.

Bron

R. Celis, Leuven, 1954

Commentaar

1.6 Weerwolven
limburgs (bree en omstreken)
Weerwolf dragen: variant (Lozen-Bocholt)
fabulaat

Naam Locatie in Tekst

Bocholt    Bocholt