KABRA0345_0346_14833

L.V.: Maar ik ben ook eens in Tongeren geweest.X: Ja.L.V.: Dat was Onze-Lieve-Vrouw in Tongeren.X: Ja.L.V.: Die stond op een voetstuk. En toen was daar een moeder, die wist geen uitweg meer met haar kind, dat dat zo hard ziek was.X: Ja.L.V.: En gebid, gebid (gebeden) en toen wou ze dat kind offeren. Maar die Lieve-Vrouw in Tongeren, die had een druiventros in haar hand.X: Ja.L.V.: Wat dat betekent, dat weet ik niet. En toen zat ze op haar knieën voor dat standbeeld. En al biddend. En toen offerde ze haar kind. Pakte ze haar kind omhoog en dat kind dat kwam tegen die druiventros en daar viel een druif af. En ze pakte die druif op en ze gaf die aan dat kind. En dat king nam dat aan, die nam ze in haar mond. En toen was dat kind onmiddellijk volledig genezen.Die druif, dat is een houten druif die er op heden instaat. En dan hebben ze dikwijls geprobeerd van daar een ander druif in te zetten, maar dat blijft niet. Die valt er elke keer van weg.

Een moeder wiens kind ernstig ziek was, ging naar het beeld van Onze Lieve Vrouw in Tongeren. De moeder bleef maar bidden en bidden en was uiteindelijk zelfs bereid haar kind aan Onze Lieve Vrouw te offeren. Toen de moeder haar kind ophief, raakte het kind per ongeluk de druiventros die Onze Lieve Vrouw vasthield. Op dat moment viel er een houten druif naar beneden. De moeder nam de druif en gaf ze aan haar kind, dat onmiddellijk volledig genas. Later heeft men meermaals geprobeerd een nieuwe druif aan het beeld te bevestigen, maar die druif viel er telkens weer af.

K. Abrahams, Leuven, 1986

8. Legenden

limburgs (eksel)

128.2

fabulaat

Onze Lieve Vrouw    Onze Lieve Vrouw   

Eksel    Eksel