CDEWA0149_0149_15977 - Flerus

In de joaren 1500-1600 is ’t Flèèriengskot (Fleruskot) gekommen. Da’s ’n groat hofstee, met ’n scheure en ’n vierkant dek. Flèèrtje was ol te mets (soms) man, ol te mets pèèrd. Flèèrtje kost werken liek ’n meid: koeien hoalen, melken; en je kost trekken liek ’n pèèrd. ’t Jonck è lange ip die hofstee geweund. Dat is wo dat ’t vliegplein van Middelkerke nu is. In den tied ip iedere hofstee was ’t er ‘n ‘t "Jonck” (familienaam van ’n engelsman die daar met de oorlog achtergebleven was). De moaltied (maaltijd) was ’s avonds e ki mè look en Flerus zei:
"Wadde, pap mè look
’t Flèèrtje vertrekt
en ’t geluk ook.”
Miender èn oltied ip de groend van ’t vliegveld geweund. En die geschiedenisse is echt gebeurd. M’èn do zovele van hoaren vertellen.

In de zestiende eeuw werd in Middelkerke het Fleruskot gebouwd. Flerus, die daar woonde, nam nu eens de gedaante aan van een mens, dan weer die van een paard. Hij kon de koeien verzorgen zoals een meid, maar hij kon ook de kar trekken zoals een paard. Toen Flerus op een avond pap met look voorgeschoteld kreeg, zei hij: "Wat! Pap met look, Flerus vertrekt en het geluk ook!"

C. Dewaele, Leuven, 1967

1.5 Plaaggeesten

west-vlaams (oostkust)

181

Zestiende eeuw

fabulaat

Flerus    Flerus   

Bredene    Bredene   

Middelkerke    Middelkerke