Hoofdtekst
Ja, ja, ’t ene was azo en ’t ander was anders. Ze gingen ne keer lanst ’n reke wulgen en ze zagen daar ’n hele wulge vul beesten, die zaten te zingen. En os ze gingen gaan kijken, ’t waren ol zwarte katten. Ze’n zeien nie meer maar van os ze verbij gepasseerd waren, ze begosten te tieren en te schelden. En z’hân ol wuvestemmen.
Onderwerp
SINSAG 0603 - Andere Begegnungen mit sprechenden Katzen.
  
Beschrijving
Enkele mensen die langs een rij wilgen liepen, zagen in één van de bomen zingende zwarte katten zitten. Wanneer de mensen voorbijkwamen, zwegen de katten, maar daarna begonnen ze te tieren en te schelden. De katten hadden vrouwenstemmen.
Bron
G. Speecke, Leuven, 1959
Commentaar
2.1 Heksen
west-vlaams (menen en omstreken)
102
fabulaat
Naam Locatie in Tekst
Wervik