Hoofdtekst
Dao waas eine mins, ich höb hem dat hure vertèlle, dae gaeng hiej aan de kèrk kaarte, en dao waas eine dao zaat de wièrewouf altied op. Dow zag dae: "Ich wol dat er ins op mich kruop". Dao kaam weer eine ’s aoves get nao die angere en dao sprong er op. En dae snapden hem mèt z’n puut väör en dow inne en dae zat z’n puut tiènge de duer aan dat de ramen oet de waeg ginge. Dae waas sterk en dow kaam er hem los en dow gaeng er trök duor. Dae waas er eweg. Weer op enen angeren aovend waas er weer op den huof, ene groeten hond. Dae oët, en dae snapde hem en dae drejde hem zoe rond en dow laet er hem los en dow goeiden iè hem in enen appeleboum. Wie er dao achter waas aan de breuk (broeken) huurden iè hem nog jonke.
Onderwerp
SINSAG 0801 - Werwolf lässt sich tragen.   
Beschrijving
Een man die altijd in de buurt van de kerk ging kaarten, had gezegd dat hij de weerwolf weleens wilde tegenkomen. Op een avond werd de man dan ook besprongen door de weerwolf, die zich liet dragen. Een andere avond werd de man weer besprongen door een grote hond. Hij gooide het dier in een appelboom. Toen de hond al in de broeken was, hoorde men hem nog steeds janken.
Bron
J. Venken, Leuven, 1968
Commentaar
1.6 Weerwolven
limburgs (maasvallei)
504
fabulaat
Naam Locatie in Tekst
Rotem