LCUMP0321_0322_14736 - Een niet-tovenaar leest in toverboeken. Duiveltjes komen tevoorschijn en men geeft ze een onuitvoerbare karwei, zodat ze verdwijnen

Der lag do bie oens een oender ’n boom en je gerochte gie (ge geraakte) nie mi wakker. Zo ’t wierd dor ’n geesteliken biegeroepen, en den deen zei van hem te loaten liggen. En achter (na) ’n ende kroopt er lik e beestje in zen moend (zijn mond) en ton kwaamtenie do were deure. En ’t was dor ’n dutsche schoaper oenderweg, mo der was iemand die in zen boeken an ’t lezen was en je wierd ie da gewoare en ie were (terug naar) no ’t hof. Mo de duvels woaren dor o lip en je zei danze ze moesten werk geven. Ze goaten eest e zak lienzoad in ’t oet (hout), mo da was do direkt uthoald en ton vroegten: hejj’ier zoete melk ip ’t hof en keirnemelk. Je moet da tegoare gieten; En ze kosten da nie uiteen hoalen en ze woaren ton weg.

Een man die onder een boom lag te slapen, werd niet meer wakker. Omdat de mensen ongerust waren, gingen ze een geestelijke roepen. De man werd plots wakker nadat er een beestje in zijn mond was gekropen.
Een Duitse schaper die ergens naartoe was geweest, stelde bij zijn thuiskomst vast dat iemand stiekem in zijn toverboeken had gelezen. Omdat de boerderij daardoor vol duiveltjes zat, gaf de Duitse schaper de mensen de raad om een zak lijnzaad over een houtmijt te gieten. Omdat de duiveltjes het lijnzaad er in een mum van tijd hadden uitgehaald, moesten de mensen zoete melk bij karnemelk gieten. De duiveltjes slaagden er niet in de twee soorten melk van elkaar te scheiden en moesten daardoor de boerderij verlaten.

L. Cumps, Leuven, 1965

2.3 Toverboeken

west-vlaams (z van brugge)

400

fabulaat

Duitse schaper    Duitse schaper   

Snellegem    Snellegem