Hoofdtekst
Op 't Hollands olles waoren d'r ins ene minsch en ene pestoër samen op wêg, en 't waor al sjtikkeduuster en ze zaogen zoë good es niks. Mer wijd in de loch zaogen ze wâl e leech (licht) stoon. Zèit dèi pestoër zoë: 'Es ich wósj dat dat de vuurman waor, dan leet ich 'm kómmen.' En de pestoër mèt ze book in z'n han (handen), flut ene sjlâg. En van de schrik haw dèi minsch de pestoër al vasgegrepen, 'haw dich mer good vas aan mich, dan gebeurt dich niks', zag de pestoër nog tegen 'm. En ónmiddellik wie dèi pestoër gefloten haw, waor de vuurman dao, zjus langs hun, dat ze de wärmde hiël good veulden. Mer wie ze al get wijer (verder) woren (waren), en kort bij de huizer keemen, zag de pestoër zoë: 'Allè, ver hebben hem nów toch zoë lang neet miër nudig, en dich bès toch veul te schów, ich zal hem mer laoten goon.' En de pestoër loos (las) get in ze beukske, en de vuurman waor oppe sjlâg de loch in en verdwenen.
Onderwerp
SINSAG 0220 - Andere Begegnungen mit dem Feuermann
  
Beschrijving
In Holland waren enkele mensen samen met de pastoor op stap in het donker. In de verte verscheen er een licht, waarop de pastoor sprak: "Als dat de vuurman is, dan laat ik hem komen" Toen de pastoor naar de vuurman floot, waren de mensen doodsbang. De geestelijke sprak echter: "Hou jullie maar goed vast aan mij, dan zal er niets gebeuren". De vuurman kwam onmiddellijk dichterbij en begeleidde de mensen op hun tocht. Toen ze bij de huizen kwamen, sprak de pastoor: "Nu zal ik de vuurman maar laten gaan, want we hebben hem nu toch niet meer lang nodig". De geestelijke floot, waarna de vuurman onmiddellijk wegvloog.
Bron
P. Knabben, Leuven, 1970
Commentaar
1.3 Vuurgeesten
limburgs (maasvallei)
O/IX/171
fabulaat
Naam Locatie in Tekst
Opgrimbie   
Plaats van Handelen
Holland