CJ019101

Der wienen in jonkje en in famke, dy hienen net in mem mear. Har heit wie wer troud en nou bihandele dy styfmem de beide bern o sa min.
Op in kear krige it jonkje in kantsje fan har mei. Dêr moest er oalje yn helje. Mar hy moest foaral goed oppasse dat it kantsje net briek, sei se.
It jonkje gong mei it famke op stap om oalje. Underweis sei 't famke: "O broerke, brek it kantsje net!"
"Né," sei 't jonkje, "dêr sil 'k wol goed om tinke." Mar it kantsje rekke doch noch stikken.
Doe doarsten de beide bern hast net nei hûs ta. Doe't se thúskamen wie de mem tige lulk. Sy krige it jonkje en sy slachte him mei in mes. En doe sea se sop fan it jonkje.
It famke moest de bonken fan it jonkje yn 'e linebeam goaije.
Doe't de heit thús kaem, sette it minske him it sop foar. En de man iet it op.
Mar letter hearde dy man in stem yn 'e linebeam. Der woarde sein:
Moeder heeft mij geslacht,
vader heeft mij gegeten
en het meisje heeft de bonkjes
in de lindeboom gesmeten.
(als kind werd het haar verteld. Ze wist niet meer hoe het verder was.)

AT 0780 - The Singing Bone    AT 0780 - The Singing Bone   

ATU 0780 - The Singing Bone.    ATU 0780 - The Singing Bone.   

Een broertje en een zusje worden erg slecht behandeld door hun stiefmoeder. Als het broertje een kannetje stuk laat vallen, ontsteekt de boze stiefmoeder in zo hevige woede dat ze het jongetje met een mes afslacht en soep van hem kookt. De stiefmoeder geeft het meisje opdracht de botten in de lindeboom te gooien en zet de soep aan de nietsvermoedende vader voor. Later horen ze een stem uit de lindeboom komen, die zingt 'Moeder heeft mij geslacht, vader heeft mij gegeten, en het meisje heeft de botjes in de lindeboom gesmeten'.

Collectie Jaarsma, verslag 191, verhaal 1 (archief MI)

6 april 1967

The Singing Bone

2013-03-01 14:46:21