Hoofdtekst
De Kruisen te Eksaarde (variant).Dien Boudewijn; mor nou ze gingen dor nen buëm uitdune en as dien buëm ne giëlen end uitgekapt was ten zei d’r iënen: “A, kijk”, zegt hij, “’k hê hier nog iets”, zeit hij. “Wa is’t?” “A, ’n kruis!” zegt hij. Den ândren die gou vuërs, “A ‘k hê hier euk iën!”, zegt hij. “Wa is da?” zegt hij. En ze leggen die alle twië boven. Nou iër den buëm viel ma zijn rolingen, was er nog ’n kruis da ma de rolingen boventrok en z’oun d’r drij.Wa nou gedaone. Ja, alle drij die kruisen gepakt. Ze goun bij ne zieken. Ze kussen die zieken. Ze leggen da weg. Ze kussesn ma da ânder kruis die zieken en ze leggen da euk weg. Nen tijd tussen da die geneesdne. Ze pakken ’t dêrde, ze kussen die en ze leggen da euk weg. En van ’t dêrde geneesden hij en van ’t ânder geneesden hij nie. Ze pakten ’t dêrde en da was ’t echt kruis, da was ’t kruis van Ons Hiëre en d’ânder waren van de twië muërdeneirs. En da is gevonnen aon de kapeldreef. En in die put zijn die kruisen gevonnen.
Onderwerp
SINSAG 0091 - Das Wechselkind   
Beschrijving
Twee mannen die bomen moesten rooien, vonden in de Kapeldreef drie kruisbeelden onder de boomwortels. Toen de twee mannen bij een zieke kwamen, lieten ze die persoon twee kruisbeelden kussen. De zieke genas niet. Nadat de zieke echter ook het derde kruisbeeld had gekust, genas hij wel. Het derde kruis was het echte kruisbeeld van Onze-Lieve-Heer. De andere twee waren de kruisen van de twee moordenaars.
Bron
H. Arens, Gent, 1954
Commentaar
5. Sagen - Legenden
oost-vlaams (land van waas)
186
fabulaat
Naam Locatie in Tekst
Eksaarde   
Plaats van Handelen
Kapeldreef (Eksaarde)