Hoofdtekst
Dat he’n m’hier wel gekend, dutse schoapers. En ja kiek, de noame Faes, da’s nog dovan.’t Hee’t (er heeft ons) oens da nog ’n paster gezeid. Ze kosten ziender vele, en de mensen woaren der stief benouwd van. Z’ha’n ziender ’n specioale maniere van schrieven. En da stoent in ’n schoapersboek, lik da’n de mensen dat ton noemden. Ze schreven aze met ol rare tekens: ’n schaptje (schaapje) of nog ander azo.
Beschrijving
Duitse schapers bezaten toverboeken waarin ze schreven in een speciaal handschrift. Gewone mensen konden die tekens niet lezen en waren bovendien erg bang voor Duitse schapers.
Bron
L. Cumps, Leuven, 1965
Commentaar
2.2 Tovenaars
west-vlaams (z van brugge)
380
fabulaat
Naam Overig in Tekst
Duitse schaper   
Naam Locatie in Tekst
Assebroek